Przedstawiciel GUMed na II Kongresie Umiędzynarodowienia

16.09.2024

Ewa Kiszka, kierownik Biura ds. Umiędzynarodowienia Uczelni, przewodnicząca IROs Forum reprezentowała Gdański Uniwersytet Medyczny podczas II Kongresu Umiędzynarodowienia pod hasłem „Nauka”. Wydarzenie zorganizowała Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej we współpracy z Narodowym Centrum Nauki w dniach 11-12 września w Uniwersytecie Warszawskim.

Kongres otworzyli podsekretarz stanu prof. Andrzej Szeptycki; rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. Alojzy Nowak; dyrektor NCN prof. Krzysztof Jóżwiak; przewodniczący Rady NAWA dr Bartłomiej Nowak oraz przewodnicząca KRASP prof. Bogumiła Kaniewska.

Podsekretarz Stanu prof. Andrzej Szeptycki podkreślił, że większość wyzwań ma charakter międzynarodowy: sztuczna inteligencja, pandemia, wojna. Dlatego niezbędna jest współpraca międzynarodowa, ponieważ każdy z nas jest lepszy w czymś innym, a wymiana myśli sprawia, że będziemy bardziej efektywni. Ważna jest mobilność, projekty, promocja, infrastruktura badawcza, partnerstwa strategiczne.

Przewodniczący Rady NAWA dr Bartłomiej Nowak powiedział, że umiędzynarodowienie jest misją i celem NAWA, nie ma międzynarodowych badań bez kształcenia oraz zapowiedział, że III Kongres Umiędzynarodowienia będzie dotyczył dyplomacji naukowej.

Przewodnicząca KRASP prof. B. Kaniewska powiedziała, że bardzo potrzebujemy płaszczyzny, na której możemy stworzyć wspólny front/porozumienie dla stworzenia bezpieczeństwa i rozwoju naszego państwa. Potrzebne są długofalowe rozwiązania, jasno wytyczona trasa, spójna polityka, synergia działań – Tego życzę sobie i państwu – podkreśliła.

Wykład wprowadzający Krytyczne refleksje na temat internacjonalizacji badań i nauki w szkolnictwie wyższym w obliczu wyzwań geopolitycznych wygłosił prof. Hans de Wit z Boston College. Podkreślił wagę pytań, które należy sobie postawić przed rozpoczęciem i w trakcie prowadzenia prac nad strategią umiędzynarodowienia – dlaczego chcemy mieć strategię, co chcemy osiągnąć i zmienić, dlaczego chcemy mieć zagranicznych studentów, po co ich przyciągamy, bo nie tylko po to by uczyć, ale by tworzyć międzynarodowe środowisko. Jego zdaniem umiędzynarodowienie dotyczy nas wszystkich i chcemy/musimy wprowadzić te zmiany w całym naszym środowisku (at home). Zwrócił uwagę, że potrzeba mniej elitaryzmu, a mobilność powinna być integralną częścią curriculum, dostępną dla wszystkich, w różnych jej formach: krajowa, zagraniczna, online, fizyczna, interdyscyplinarna.

Podczas Kongresu rozmawiano m.in. o skutecznym wspieraniu międzynarodowej współpracy naukowej i o ryzykach związanych z tą współpracą, karierze naukowej w przestrzeni międzynarodowej (jak ją budować, jak oceniać), o polskich naukowcach w międzynarodowej przestrzeni i sieciach Uniwersytetów Europejskich. Dyskutowano o umiędzynarodowieniu nauki jako elementu wizji rozwoju kraju, o promocji zagranicznej i naszej pozycji w europejskich Programach Ramowych. Na zakończenie zaprezentowano przykład strategicznego umiędzynarodowienia z perspektywy Uniwersytetu Warszawskiego.